Anarchist Federation: Squat evacuation, the “gentle” arm of the Left’s repression

από Ομοσπονδία | Μαΐ 6, 2019

There is an undeniable fact. Counting the evacuated squats during the last few days in Exarcheia by police operations, the total number of evacuated squats in all of Greece during the last three years of Siriza’s administration far surpasses those evacuated by the governments of Nea Demokratia and Pasok during many past terms. Still, this kind of effective repressive policy maintains the mantle of “tolerance”, even that of “impunity”. This is convenient for both SYRIZA who maintains a leftist foreground and the right wing, which depends on the doctrine of “law and order”. Yet, above all, this is convenient for the state. The state continues to neatly intervene, while making it seem like it is not so.The social-democratic repression has always been thus way. We need just remember what elected government violated the academic asylum in 1995 with 520 arrests, or which government committed the atrocitious arrests of the “17 of November” .Exarcheia is the next target, the rest of the squats everywhere are the next target and even organizations and individual fighters.The evacuation of these last five squats in Exarcheia comes at a time when two facts converge. On the one hand the immigrant problem has left the spotlight and as a result the possibility of social outcries (eg immigrants in syntagma square) are reduced, on the other hand exarcheia is in the eye of the storm. This is due to the very real crisis the neighborhood is experiencing and also due to it being continuously targeted by the governmental forces.But we should not fool ourselves. Aside from the excuses the state uses to attack, the target remains the same, to silence every voice of resistance inside and outside Exarcheia or Athens. Evidently, squats are being threatened in other cities like Thesaloniki. At the same time, in the sidelines, the immigrants’ hardships continue with people still being stacked atop each other in concentration camps while others roam about -paperless- in the metropolitan ghetto, part of which is also Exarcheia. The creation of disheartening conditions is what the state offers to the social base of locals and immigrants. This functions as the basis of illegal capitalism, meaning drug cartels, trafficking rings, and antisocial illicitness.Aside from the main governmental narrative of “crime hubs”, we chose to remember the most prominent narrative of the state. That which talks of a welfare state that ensures that people who have reached here evading either starvation and/or war do not live like rodents.

That second narrative is the one anarchists were never convinced of. The answer on behalf of a large part of the movement to the emergence of the immigration crisis was to house thousands of desperate people who would otherwise be dying in the city parks, utilizing self organization and zero resources. That is the answer that should never be ignored when talking about exarcheia today and the so-called “crime hub”.

We can see clearly how SYRIZA is managing power. That’s why we ought to prepare ourselves for the next stages of this repressive offense. Anarchist struggle encompasses this front as well. As it also encompasses the front of solidarity for our working class brothers and sisters uprooted from their home, now living imprisoned either behind barbed wire or in the metropolitan ghetto. It also contains the fight against illegal capitalism and the dystopic conditions it produces at local level.We have to do all that is necessary in order to chop off the “gentle hand” of the left government’s repression.

Anarchist Federation

Athens district

Σπάσιμο καταλήψεων, το «απαλό» χέρι της αριστερής καταστολής

από Ομοσπονδία | Μαΐ 6, 2019

Υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Μαζί με τις καταλήψεις που εκκενώθηκαν με αστυνομικές επιχειρήσεις τις τελευταίες μέρες στα Εξάρχεια ο αριθμός καταλήψεων που έσπασαν επί Σύριζα σε όλη την Ελλάδα εδώ και 3,5 χρόνια υπερβαίνει κατά πολύ τον αριθμό που έκλεισαν κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εδώ και πολλές τετραετίες. Κι όμως αυτή η τόσο αποτελεσματική κατασταλτική πολιτική διατηρεί τον μανδύα της «ανοχής», ακόμα και της «ατιμωρησίας». Αυτό βολεύει τόσο τον Σύριζα που διατηρεί αριστερό προφίλ όσο και την δεξιά που επενδύει στο δόγμα «νόμος και τάξη». Πάνω από όλα όμως βολεύει το κράτος. Που κάνει την δουλειά του ήσυχα και παστρικά δίνοντας την εικόνα ότι την αποφεύγει.

Η καταστολή της σοσιαλδημοκρατίας ήταν πάντα έτσι. Να θυμηθούμε με τι κυβέρνηση έσπασε το άσυλο του πολυτεχνείου το 1995 με 520 συλλήψεις ή με τι κυβέρνηση έγιναν τα αίσχη με την σύλληψη της 17 Νοέμβρη; Τα Εξάρχεια είναι ο επόμενος στόχος, οι υπόλοιπες καταλήψεις παντού είναι ο επόμενος στόχος και γιατί όχι οργανώσεις και μεμονωμένοι αγωνιστές/τριες είναι ο επόμενος στόχος.

Η εκκένωση των τελευταίων πέντε καταλήψεων στα Εξάρχεια γίνεται σε μια στιγμή που συγκλίνουν δύο δεδομένα. Από την μία το προσφυγικό έχει φύγει από την επικαιρότητα και άρα οι κίνδυνοι κοινωνικών αντιδράσεων (πχ για τους πρόσφυγες στο Σύνταγμα) είναι μειωμένες, από την άλλη τα Εξάρχεια είναι στο μάτι του κυκλώνα. Και λόγω μιας πραγματικής κρίσης που βιώνουν και λόγω της διαρκούς στοχοποίησης τους από τις καθεστωτικές δυνάμεις. Αλλά ας μην έχουμε αυταπάτες. Ανεξάρτητα από τις δικαιολογίες που κάθε φορά θα βρει το κράτος για να επιτεθεί ο στόχος παραμένει ο ίδιος, να σιγήσει κάθε φωνή αντίστασης μέσα ή εξω από τα Εξάρχεια ή την Αθήνα. Άλλωστε καταλήψεις απειλούνται και σε άλλες πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη…

Την ίδια ώρα, εκτός επικαιρότητας, το προσφυγικό δράμα συνεχίζεται με ανθρώπους να παραμένουν στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ άλλοι περιφέρονται ως παράνομοι στην Μητρόπολη μέρος της οποίας είναι τα Εξάρχεια. Οι συνθήκες δημιουργίας ζόφου είναι δώρο του κράτους στην κοινωνική βάση ντόπιων και μεταναστών. Είναι το έδαφος του εκτός νόμου καπιταλισμού των ναρκομαφιών, του trafficking, της αντικοινωνικής παρανομίας.

Εκτός όμως από την καθεστωτική αφήγηση για άβατα ανομίας, εμείς θυμόμαστε την πλέον βασική αφήγηση της εξουσίας, αυτήν που θέλει το κράτος να διαχειρίζεται την πρόνοια να εξασφαλίζει ότι άνθρωποι που ήρθαν εδώ κυνηγημένοι είτε από την πείνα είτε από τον πόλεμο δεν θα ζουν σαν ποντίκια.

Αυτή την δεύτερη αφήγηση είναι που ποτέ δεν πίστεψαν οι αναρχικοί.

Η απάντηση μεγάλου μέρους του κινήματος με το ξέσπασμα της προσφυγικής κρίσης να στεγάσει με με αυτοοργανωμένο τρόπο και μηδενικούς πόρους χιλιάδες απελπισμένους που πιο πριν πέθαιναν στα πάρκα δεν πρέπει ποτέ να φύγει από οποιαδήποτε συζήτηση αφορά τα σημερινά Εξάρχεια και το «αβατο ανομίας»…

Βλέπουμε καθαρά πως διαχειρίζεται την εξουσία ο Σύριζα. Και για αυτό οφείλουμε να ετοιμαστούμε και για τα επόμενα στάδια αυτής της κατασταλτικής επίθεσης. Ο αναρχικός αγώνας περιέχει πάντα και αυτό το μέτωπο. Όπως περιέχει και το μέτωπο της αλληλεγγύης στα ταξικά μας αδέρφια που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους και για αυτό τον λόγο ζούν φυλακισμένα είτε πίσω από συρματοπλέγματα, είτε στον μητροπολιτικό ζόφο. Περιέχει επίσης και τον αγώνα ενάντια στον εκτός νόμου καπιταλισμό και την δυστοπία που παράγει σε τοπικό επίπεδο.

Το “απαλό” χέρι της αριστερής καταστολής πρέπει να κάνουμε όσα χρειάζονται για να το κόψουμε.

Αναρχική Ομοσπονδία

Περιφέρεια Αθήνας

Για το συνέδριο για την Ρωσική επανάσταση

από Ομοσπονδία | Μαΐ 2, 2019

Μετά το επιτυχές πέρας του τριήμερου διεθνούς συνεδρίου για την Ρωσική επανάσταση η Αναρχική Ομοσπονδία διευκρινίζει την σχέση της με αυτό προς αποφυγή πολιτικών παρεξηγήσεων. Η πρόταση για την διοργάνωση ενός τέτοιου συνεδρίου έγινε στο 1ο τακτικό συνέδριο της Α.Ο. από τον Γιώργο Λιερό. Η πρόταση αυτή αντιμετωπίστηκε ευμενώς, και ως ιδέα και ως πολιτικό περιεχόμενο, από τις ομάδες της Α.Ο., οι οποίες όμως ξεκαθάρισαν ότι ούτε οι ίδιες ούτε η Α.Ο. ως διασυλλογικό μόρφωμα θα μπορούσαν ή θα έπρεπε να αναλάβουν τη διοργάνωση ενός τέτοιου επιστημονικού και ακαδημαικού γεγονότος.

Λίγο καιρό μετά συγκροτήθηκε μία οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου, η οποία αποτελούνταν από άτομα από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, με μόνο κοινό την κριτική τους τοποθέτηση απέναντι στην κυρίαρχη μπολσεβίκικη αφήγηση. Μέσα στην επιτροπή αυτή συμμετείχαν και κάποια άτομα απο την περιφέρεια Αθήνας της Α.Ο., κατόπιν δικής τους προσωπικής επιθυμίας. Η Α.Ο. ως τέτοια δεσμεύτηκε για την άτυπη τεχνική στήριξη του εγχειρήματος από τον μηχανισμό της κάτι που έπραξε όπως και για μια, δυστυχώς μικρή, οικονομική συνεισφορά.

Για εμάς η στήριξη τέτοιων πρωτοβουλιών, όπως αυτής που οδήγησε στο συνέδριο, είναι μέρος της πολιτικής μας λογικής. Αφορά την ιδεολογική πάλη, την κατοχύρωση των ιστορικών αναπαραστάσεων από ελευθεριακή σκοπιά κι όλα αυτά με εξασφαλισμένη την ιστορική ακρίβεια και πληρώντας όλους τους όρους μια ανοιχτής, ελεύθερης, νηφάλιας και γόνιμης πολιτικής/ιστορικής αντιπαράθεσης. Γιατί, για εμάς, η μελέτη κάθε αποτυχημένου παραδείγματος του παρελθόντος, είτε αυτό ανήκει στο “δικό μας” πολιτικό χώρο είτε όχι, προσφέρει σημαντικά μαθήματα για το μέλλον.

Η μεγάλη επιτυχία του συνεδρίου είναι για εμάς σημαντική επιβεβαίωση αυτών των επιλογών και είμαστε πρόθυμοι, με αντίστοιχους όρους, να στηρίξουμε, κάθε τέτοια πρόταση που θα μας απευθυνθεί. Χαιρετίζουμε τόσο τη συμμετοχή όλων όσων επέλεξαν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια με εισηγήσεις, συντονισμό των πάνελ, συμμετοχή στην οργάνωση του, τεχνική υποστήριξη κ.α., μερικοί από τους οποίους ήταν και μέλη των συλλογικοτήτων που συναποτελούν την Αναρχική Ομοσπονδία, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άνθρωποι πολύ διαφορετικών πολιτικών και ιδεολογικών καταβολών που θεώρησαν, κυρίως λόγω της ακαδημαϊκής τους ταυτότητας, ότι μπορούν και θέλουν να συνεισφέρουν στο διάλογο, όπως και τον Γιώργο Λιερό που πήρε την πρωτοβουλία αυτή.