Το νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο που έρχεται για ψήφιση στην Βουλή αποτελεί, την ξεκάθαρη προβολή των αναγκών του κεφαλαίου πάνω στις πλάτες των εργαζομένων. Για αυτό στην λογική του, ακολουθεί και επικυρώνει όλα τα αφαλιστικά νομοσχέδια μνημονιακής λογικής από το 2010 μέχρι και σήμερα.
-Διαλύει και κατακερματίζει τις συντάξεις διχοτομώντας την σύνταξη σε εθνική-φιλοδώρημα των 384Ε και την “ανταποδοτική” η οποία θα συνυπολογίζεται από τον μέσο όρο των εισφορών όλου του εργάσιμου βίου και όχι της τελευταίας (και καλύτερης) 5ετίας, κατι το οποιο οδηγεί σε εξεφτελιστικά μικρές συντάξεις.
-Μειώνει τις εισφορές για τα αφεντικά, κάτι το οποίο από την μία οδηγεί στην συρρίκνωση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και από την άλλη σε μία ακόμη επίθεση στον συνολικό μισθό του εργαζομένου. Η μείωση του “μη μισθολογικού κόστους” για τα αφεντικά σημαίνει λιγότερα λεφτά για την παρεχώμενη υγεία μας και την μελλοντικη αποζημείωσή μας μέσω της συνταξης.
-Τελειώνει μία και καλή με την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης. Ταυτόχρονα οριστικοποιεί την ληστεία 80δισ των ασφαλιστικών ταμείων (λεφτά των εργαζομένων) τα οποία δώθηκαν όλα αυτά τα χρόνια στις ανακεφαλαιοποιήσεις για το “σώσιμο” των τραπεζών.
-Διατηρείται το εξοντωτικό όριο ηλικίας στα 67 έτη, σε συνδυασμό με την μείωση των επικουρικών που έχει φτάσει στο 50% και του εφάπαξ που έχει ξεπεράσει το 40%. Συρρικνώνεται ακόμα, ο κατάλογος των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, αντί να διευρύνεται.
-Θεσμοθετείται η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, μέσα από την ανάληψη υπηρεσιών υγείας από ιδιωτικές εταιρείες. Δίνεται λοιπόν η ευκαρία στο κεφάλαιο να πλουτίσει σε εναν τομέα, όπως αυτός της ασφάλισης, εκμεταλλευόμενο υπηρεσίες υγείας προς δικό του όφελος, ληστεύοντας τα ταμεία πουλώντας παροχές με σκοπό την αύξηση του κέρδους της εκάστοτε εταιρείας.
Η επίθεση στην κοινωνική ασφάλιση είναι επίθεση στην εργατική τάξη. Είναι λάθος η εντύπωση οτι μία μείωση της σύνταξης δεν αφορά τους εργαζόμενους στο τώρα και αποτελεί μια μελλοντική πράξη. Η εργατική τάξη αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο. Σε αυτό το σύνολο, η επίθεση σε έναν τομέα όπως είναι το μη μισθολογικό κόστος, αποτελεί ευθεία επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης. Αποτελεί επίσης πάγια επιδίωξη των αφεντικών για την αύξηση τουκέρδους τους. Για την περαιτέρω μείωση της εργατικής αξίας μας. Η μείωση των εγοδοτικων εισφορών, ειναι μείωση του συνολικού μισθού της εργατικης τάξης. Ως τέτοια λοιπόν δεν αφορά απλά και μόνο τους συνταξιούχους, αλλά αφορά την ιδια την ταξική ενότητα των εργαζομένων. Η αφαίμαξη των αποθεματικών των ταμείων, είτε από τις τράπεζες είτε απο την είσοδο των επιχειρήσεων, είναι ληστεία χρημάτων που ανοίκουν στους εργαζόμενους. Είναι χρήματα τα οποία δεν μας δόθηκαν στο χέρι, αλλά καταβάλλονται για την εξασφάλιση της υγείας και της σύνταξής μας. Δεν μας τα χάρισαν, αλλά κερδήθηκαν μέσα απο σκληρούς και συγκρουσιακούς ταξικούς αγώνες. Τέτοιοι αγώνες είναι που πρέπει να δωθούν και σήμερα, απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε. Απέναντι στην επίθεση στην αξία της εργατικής μας δύναμης. Ενάντια στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία και την ξεπουλημένη εργoδοτική ΓΣΕΕ, που κωλογλείφεται με Κυβέρνηση και ΣΕΒ. Να πολεμήσουμε για όσα ειναι δικά μας. Με ταξικά-οριζόντια σωματεία βάσης, με μαχητικούς συνδικαλιστικούς αγώνες, με μαζικές συγκρουσιακές πορείες. Με έναν πολύμορφο αγώνα που θα συνδυάζει το μαχητικό με το μαζικό.
Στηρίζουμε τα σωματεία βάσης στην απεργία της 18 Φλεβάρη. Συγκέντρωση 10:30πμ στα Χαυτεία.