Τους τελευταίους μήνες, πράσινοι χώροι όπως ο λόφος του Φιλοπάππου και ο Εθνικός Κήπος βρίσκονται υπό την απειλή της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης στο όνομα της ανάπλασης και του εκσυχρονισμού των πόλεων. Η κυβέρνηση της σύγχρονης κανονικότητας, περνάει ένα κάρο από νόμους και τροπολογίες προάγοντας ένα μοντέλο ανάπτυξής που καταχράται δημόσιους και φυσικούς χώρους. Πάρκα, πλατείες, λιμάνια, αιγιαλοί και βουνά μετατρέπονται σε τομέα παραγωγής κέρδους ο οποίος εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ενώ οι πραγματικές ανάγκες της βάσης της κοινωνίας για ακόμα μια φορά παραγκωνίζονται.
Ενώ η κοινωνία βρίσκεται σε μια υγειονομική κρίση, στις 04/03 η κυβέρνηση της Ν. Δημοκρατίας, με την αρωγή του Δήμαρχου Κ. Μπακογιάννη, προχώρησε σε μια αιφνίδια τροπολογία-προσθήκη για την σύσταση Ανώνυμης Εταιρίας η οποία από εδώ και στο εξής θα αναλάβει τη διαχείριση του λόφου Φιλοπάππου και του Εθνικού Κήπου με το όνομα “Εθνικός Κήπος – Μητροπολίτικου Πράσινου Α.Ε.”. Η εν λόγω εταιρία μέσω υπογραφόμενης σύμβασης με τον Δήμο Αθηναίων, εκτός από το να διαχειρίζεται τους δυο αυτούς χώρους, θα αμείβεται από τον ίδιο το Δήμο για τις υπηρεσίες της και θα απολαμβάνει έσοδα από την εκμίσθωση τους. Παρόλο που ο Υπουργός Εσωτερικών Τ. Θεοδωρικάκος προσπαθεί να μας μεταπείσει ότι δεν πρόκειται για μια ιδιωτικοοικονομική εκμετάλλευση των κατά άλλα προστατευόμενων από αρχαιολογικούς νόμους χώρων, για μας είναι ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση καταπατά την δημόσια γη στην λογική του κέρδους και της εμπορευματικής αξιοποίησης. Δεν είναι εξάλλου η πρώτη φορά που οι επίσημοι φορείς του κράτους προβάλλοντας μια δήθεν πράσινη πολίτικη και μια λογική ανάπλασης, ιδιωτικοποιούν δημόσιους χώρους παρεμποδίζοντας την ελεύθερη χρήση τους από τους κάτοικους της περιοχής αλλά και ολόκληρης της πόλης.
Ο λόφος του Φιλοπάππου και ο Εθνικός Κήπος αποτελούν δυο από τους ελάχιστους πνεύμονες πρασίνου της πόλης, σημεία αναψυχής,κοινωνικοποίησης, αλληλεπίδρασης μεταξύ των κατοίκων και των κατοίκων με το χώρο. Οι χώροι αυτοί δεν είναι ένα κενό δοχείο που γεμίζει με δραστηρίοτητες, κοινωνικές σχέσεις και πρακτικές άλλαέχουν αποκτήσει οι ίδιοι έναν κοινωνικό χαρακτήρα. Εκφράζουν την έννοια του συλλογικού, αυτό το οποίο είναι προσβάσιμο για χρήση από όλες τις ομάδες της πόλης ανεξάρτητα από τα οποιαδήποτε χαρακτηριστικά τους.
Η διαχρονική και επίμονη επίθεση στους δημόσιους χώρους από μεριάς της κρατικής εξουσίας οδηγεί στην ενεργοποίηση όλο και περισσότερων κατοίκων και στην οργάνωση κινημάτων πόλης που αγωνίζονται για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Ένας αγώνας με επίκεντρο την ανοιχτή και την απρόσκοπτη χρήση από όλους τους κατοίκους χωρίς διακρίσεις, την προστασία του χώρου από την εμπορευματική και τουριστική εκμετάλλευση και την διαφύλαξη του οικοσυστήματος και των μνημείων τους που εκφράζει την συνολικότερη ανάγκη για αντίσταση “σε μια πόλη φυλακή που όλα θα πωλούνται και θα αγοράζονται”.
Ως κάτοικοι αυτής της πόλης, δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε ώστε οι δημόσιοι χώροι να παραμείνουν ελεύθεροι . Δεν θα αποδεχθούμε την μετατροπή τους σε εμπορικά κέντρα, τουριστικές και ξενοδοχειακές μονάδες, σε χώρους κατανάλωσης και άντλησης οικονομικής υπεραξίας.
Καταγγέλλουμε την τακτική της λεηλασίας των ελεύθερων χώρων και στεκόμαστε στο πλευρό όσων αγωνίζονται ενάντια στην κυρίαρχη λογική της κερδοφορίας από την καταπάτηση των χώρων πρασίνου. Όχι μόνο θα παλέψουμε για να παραμείνουν τέτοιοι χώροι ελεύθεροι και ζωντανοί , αλλά επιπλέον θα αγωνιστουμε για την απελευθέρωσηόσων ακόμα μπορούμε.
Τα τύμπανα του πολέμου άρχισαν να χτυπούν και αυτή τη φορά ο εχθρός δεν είναι αόρατος, είναι το κράτος που με το προσωπείο της ανάπλασης και του εκσυχρονισμού εκμεταλλεύεται κάθε σπιθαμή ελεύθερης, δημόσιας γης.
Κάτω τα χέρια από τους Ελευθέρους χώρους
Ο λόφος Φιλοπάππου και ο Εθνικός Κήπος ανήκει
στους πολίτες – στα δέντρα -στα πουλιά
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ – ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΘΗΝΑΣ